Groen in huis

Ik kom uit een familie met groene vingers en ik moet dan ook wat natuur binnen halen om me ergens thuis te voelen. Op mijn eerste kot gaf mijn moeder me een san severia mee en die heb ik nog steeds. Het is te zeggen, het zijn er zeker al meer dan zes. De plant bleef groeien en is intussen al verschillende keren gedeeld. Een aantal van haar stekjes zijn zelf het huis al uit en de rest staat overal rond op kasten en vensterbanken.

Hieronder hielden ze een reünie voor de foto.

De san severia’s hebben er intussen al een heleboel andere plantenvrienden bij. Gekocht, gekregen, (stiekem) gestekt, geadopteerd of geruild. Het is een kleine groene familie die ik groen probeer te houden. Planten zorgen er voor dat een huis echt leeft, voor mij toch. Ik vind het super als ze plots iets onverwachts gaan doen: een nieuw blad krijgen, bloeien, stekjes produceren, stekjes produceren op een manier waar ik nog niet van wist.

Eén van de eerste dingen die ik doe wanneer ik thuis kom, is even langs de planten gaan en zien of zij de dag overleefd hebben. Niet alle planten natuurlijk, mijn zorgenkindjes staan in de keuken. Tere planten zitten mee aan tafel en stekjes blijven in hun nursery op het aanrecht. Zo gaat bezoek na het eten vaak ook met een babyplant naar huis. Ik vind het super om mijn planten te delen.

Als de planten voor kinderen gaan, geef ik die graag mee aan vrienden of ruil ik hen voor een andere plant. Zo wordt mijn plantenpopulatie ook steeds diverser. En door een plant te ruilen, voel je ook iets meer verantwoordelijkheid om het goed te doen. Ruilen met onbekenden doe ik via een Facebook-groep (Planten ruilen Gent). Ruilen met mijn vrienden doe ik door hen vanalles van planten op te dringen. Ruilvoorstellen zijn dan ook altijd welgekomen!