Sinds vorig jaar wonen we in een huisje met een eigen terras. Dat eerste terras is ook mijn eerste moestuin geworden. Kamerplanten staan al even op mijn conto, maar alleen voor een moestuin zorgen, had ik nog nooit gedaan. Dus bij de eerste zon ben ik dit voorjaar beginnen zaaien als een gek. Vandaag heb ik voor de laatste (en derde) keer rucola en radijsjes gezaaid en begin oktober ga ik nog look planten. Dan rest mij enkel nog te oogsten, de tuin op te ruimen en reflecteren over wat ik allemaal heb bijgeleerd. Dat laatste doe ik voor het gemak nu al.
Ons terras is een paar meter op een paar meter (geen idee) en ziet vooral in de voormiddag veel zon, tot een uur of twee. Ik heb er twee grote houten bakken gezet en veel terracotta potten in alle shapes and sizes. Op de vensterbank staan twee lange bakken voor rucola en radijzen. Om dat allemaal te vullen heb ik vooral zelf gezaaid en dat was super leuk. Ik had overal te veel van gezaaid omdat ik dacht dat minder dan de helft van de zaadjes zou uitkomen. Mis poes. Alles begon flink te kiemen dus ben ik met mijn overschot aan courgette-, chilipeper- en paprikaplanten de ruil- en weggeefmarkt op getrokken.
Het heeft me een kerstomatenplant, een frambozenstruik, drie pilea’s en veel blije vrienden opgeleverd. Ik krijg op tijd en stond nog foto’s van kleine paprika’s en groene chilipepers. Zien hoe planten van dezelfde bron er soms toch anders gaan uit zien en zich anders gedragen is heel fascinerend. Praten met andere moestuiniers is ook gewoon heel leuk en je vindt je moestuinvrienden op onverwachte plaatsen.
De meeste zaden heb ik gekocht, behalve die voor chilipepers en paprika’s. Die heb ik zelf uit de groente gehaald, gedroogd en dan gezaaid, en dat ging eigenlijk even goed. De kruiden uit het moesterras heb ik gekocht, gezaaid of meegenomen uit de tuin van mijn ouders. Mijn mama is heel goed in lavendelstekjes. Ik heb alles eerst binnen gezaaid achter glas, behalve de rucola en radijzen. Die staan wel gewoon op de vensterbank buiten, dus ik kan ze even goed zien groeien als de plantjes binnen. En ik vind het zo leuk om dat hele ontkiemproces te volgen.
Als het aankomt op de groei van de plant heb ik wel één iets geleerd: okselscheuten. Blijkbaar is het de bedoeling dat je die onder meer bij tomaten weghaalt, zodat je plant mooi naar boven groeit. Ik heb het niet gedaan, waardoor mijn tomatenplant all over the place is en mijn paprikaplant er langzaam onder stikt. Oeps.
Mijn eerste ervaring met het moesterras is wel erg goed. Ik kijk graag hoe planten groeien, ik kook graag met verse producten uit de tuin en ruilen en ervaringen uitwisselen met andere moestuiniers is leerrijk en vaak verrassend. Het enige wat ik volgend jaar nog anders wil, is meer bloemen. Nu had ik enkel functionele moestuinplanten, maar bloemen gaan alles nog meer opfleuren en de bijen gelukkig maken. Dit jaar had ik er geen gezet omdat ik dacht dat het te vol zou staan met planten, maar dat viel best mee. En viooltjes zijn mooi én kan je ook gewoon opeten, toch?
3 thoughts on “Mijn eerste moesterras”