De herfst is nog maar net begonnen en ik raad al meteen een winterboek aan. Niet omdat ik niet van de herfst houd (ik ben zo verliefd op de herfst!), maar zo kan je deze roman al op al je Kerst-verlanglijstjes zetten en in gedachten al sneeuw horen kraken. Want koud is het wel in deze roman van John Fante. Ik had zelf nog nooit van Fante gehoord, maar kreeg hem als tip van een neef die ook Bukowski-fanaat is.
Zoals we weten is Bukowski altijd een goed argument.
Dit boek is het eerste in een reeks over Arturo Bandini. De Bandini’s zijn een Italiaans-Amerikaans gezin met vader Svevo als enige kostwinner. Als bricklayer komt hij in de winter moeilijk aan de kost. Zeker tijdens the Great Depression is hun huis koud en hun voorraadkast leeg. Vader Svevo gaat het dan maar elders zoeken en Maria Bandini en de drie zonen zijn op elkaar aangewezen. Of net niet.
Arturo zweeft als adolescent tussen slachtoffer en mede-verantwoordelijke in het tragische verhaal van zijn gezin. Je beleeft zijn highs en lows, maar blijft het altijd van op een afstand bekijken. Het secce taalgebruik en de Italiaanse tongval zorgen daar wel voor. Het is die korte, rauwe, typisch Amerikaanse stijl die het markeert als een document dat vast hangt in een bepaalde tijd, maar er tegelijk voor zorgt dat het leesbaar en herkenbaar is.
Het is een vlot boek dat je even meeneemt naar een andere tijd, die zeker niet beter was, maar waar de personages toch een zekere hoop en naïviteit gegund is. Anders dan bijvoorbeeld bij Ham on Rye van Bukowski, zie je hier toch verschillende mogelijkheden voor de toekomst. De opvolgers in de reeks over Bandini zullen moeten zeggen of de hoop gegrond is of richting afgrond gaat. Ergens vrees ik toch voor het laatste.
One thought on “Wait until spring, Bandini – John Fante”