Een yoga per dag …

Zondag is voor luieren, eten, planten water geven en knutselen, maar iets wat sinds augustus een vast onderdeel is van mijn ochtend (ook de zondagochtend dus) is yoga. Ja, echt waar: ik hou van gezelligheid, lezen, gebak én van op tijd uit bed rollen om met mijn blote voeten op een mat te gaan staan. Per week heb ik recht op twee baaldagen, wanneer ik gewoon een halfuurtje langer in bed blijf liggen, maar ik moet die niet opnemen. Iedere dag yoga is nog steeds mijn ideale scenario. Mijn lichaam heeft er deugd van zich van tijd tot tijd eens in te spannen, maar vooral mijn hoofd heeft ‘s ochtends die rust nodig.

Iedere zomer op vakantie besluit ik om het komende jaar effectief aan sport te gaan doen, graag twee keer per week en iets wat me weinig moeite kost en waar ik toch strak van sta. Ik heb zelfs nog nooit de eerste stap gezet tot twee keer sporten per week. Deze zomervakantie hebben we iedere dag gewandeld en ook al aten we iedere dag ook flink onze portie Brits eten, toch kwam er geen grammetje bij.

Ik wou mijn lichaam graag zo gezond en op gewicht houden, maar als je gaat werken kan je niet iedere dag je kilometers wandelen. De zen die ik kreeg tijdens de wandelingen leek me ook mooi meegenomen, maar van echte sport krijg ik zelden innerlijke rust. Maar op één van onze wandelingen werd ik wel geïnspireerd voor een nieuwe sport. Ik zat rustig uit te blazen op een oever met een zakje chips (cheese & onion, ik mis Engeland) toen twee meisjes naast ons yoga kwamen doen. Het zag er heel indrukwekkend uit en ik was vooral gegeneerd over mijn chipshandjes en Agatha Christie, maar het leek mij wel iets wat ik thuis zou kunnen proberen (behalve die kopstand dan).

Thuisgekomen was ik voor het eerst ook echt gemotiveerd om aan sport te doen. Ik had een matje en sportkleren die ooit gekocht waren met het oog op fitness. Ik YouTubede een beetje rond op ‘yoga for beginners’ en oefende een week lang op een zonnegroet met Natasha Kerry. Natasha legt heel goed uit waarop je moet letten en er komt ook een katje in beeld! De eerste keren zijn vooral de downward facing dogs een uitdaging, maar je komt er wel!

Nadat ik deze onder de knie had, was het even zoeken naar iets dat eenvoudig uitgelegd was, uitdagend en tegelijk motiverend was. Ik kwam al snel op Yoga With Adriene uit, ook omdat ik hier al wel wat over haar filmpjes gelezen had. Adriene heeft heel veel filmpjes voor beginners en in haar ‘gewone’ filmpjes is ze ook heel lief. ‘We’re not here to do yoga, we’re here to practice yoga’. Vallen, vloeken en zweten is allemaal toegestaan.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=v7AYKMP6rOE?list=PLui6Eyny-UzzWwB4h9y7jAzLbeuCUczAl&w=560&h=315]

Ik heb intussen Adriene’s 30 Day Yoga Camp succesvol afgerond, de verschillende yoga-moves geleerd via haar Foundations of Yoga-reeks en ik ben momenteel de 30 Days of Yoga aan het doorploegen. Deze is vrij intens en ik heb nog steeds spierpijn aan mijn buik dankzij dit filmpje:

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=tWPpdP4IhEY?list=PLui6Eyny-UzwxbWCWDbTzEwsZnnROBTIL&w=560&h=315]

Wat ik leuk vind aan yoga (naast de zen in mijn hoofd) is dat je er heel weinig voor nodig hebt. Ik heb een yogamatje (Decathlon), een yoga-blok (maar deze kan je vaak vervangen door een dik boek), een kussen en een deken bij me. Ik draag een yogabroek en top van Decathlon en een hoodie omdat het toch wel fris is in de winter. Voor de rest is het gewoon luisteren naar Adriene, je lichaam leren kennen en vooral ‘no toxic thoughts’.