Liefde en Schaduw – Isabel Allende

Als je mijn leesavonturen al even volgt, dan zie je waarschijnlijk dat dit boek wat uit de band springt, vergeleken met mijn normale lectuur. Het is niet iets wat ik zelf snel zou kopen, maar ik kreeg het toen we op bezoek waren in de bibliotheek van Middelburg (in Zeeland) in het kader van Nederland Leest. Ik had van Allende lang geleden al Het Huis met de Geesten gelezen, dus in putje winter wou ik mij wel aan een beetje Zuid-Amerika wagen.

Liefde en Schaduw speelt zich net als het Huis met de Geesten af in Chili, het vaderland van Allende, tijdens de eerste jaren van het dictatoriaal regime dat van start ging na de afzetting van president Allende. Naast een politieke roman is het ook een liefdesverhaal. Dat geeft de titel natuurlijk al weg. Persoonlijk vond ik het politieke deel interessanter, omdat het er af en toe echt zeemzoet aan toe gaat (niet mijn smaak).

Irene, een ietwat naïeve journaliste, werkt voor een damesblad en trekt hiervoor de stad rond met haar fotograaf Francesco. Irene is verloofd met een militair en woont bij haar moeder die van het hele regime geen kwaad weet. Francesco is eigenlijk een psycholoog die met één been in het verzet staat en fotograaf geworden is om verdachtmakingen te vermijden.

Naast het romantische koppel Irene en Francesco dat zich in de loop van de roman vormt, is er nog een derde personage, die tegelijk met hen in het begin van de roman wordt opgezet, Evangelina. Zij is een wisselkind van een boerenfamilie die ‘speciale gaven’ zou hebben. We zien haar vooral veel schreeuwen en nadat ze een belangrijke militair gekrenkt heeft (lees: op zijn doos heeft gegeven) verdwijnt ze. Irene hoort hiervan en ziet er een goed verhaal in, maar gaandeweg komen zij en Francesco steeds dieper in een donker kluwen met een vuil politiek geurtje terecht, terwijl ze ook wel dichter bij elkaar komen.

Interessant vond ik vooral hoe sommige personages gaandeweg tot inzicht komen en actie willen nemen tegen hun dictatoriale overheid, terwijl anderen even het licht zien en dan kiezen om toch gewoon weg te kijken.

“Paniek is sterker dan liefde en haat” – Irene

Allende zet haar personages goed neer en neemt je wel helemaal mee als je leest, maar haar beschrijvingen vind ik soms té typisch. Liefde en Schaduw is zeker niet haar beste roman, maar de focus op politieke situatie en hoe die het leven van jonge mensen kan overschaduwen is wel goed gelegd. Zeker eentje om op vakantie te lezen!