Een aantal keer per jaar houd ik een echte verpotterkesdag. Ik maak mijn keukentafel vrij en bedek alles met krantenpapier, of als het mooi weer is, leef ik mij uit op mijn terras. Dan verzamel ik alle planten in huis die wat aandacht nodig hebben, mijn lege bloempotten en een zak potaarde. Voor een paar uur vergeet ik alles rond mij behalve mijn handen in de aarde en de aarde onder mijn vingernagels.
Vorige week zondag was het zover. Een paar baby’s smeekten om een verpotting en twee ficussen hadden een beetje special attention nodig. Voor ik het wist had ik de hele samenstelling van mijn vensterbank veranderd en de hele middag niet aan eten gedacht (een unicum).
De ficus hierboven had het meeste aandacht nodig. Er zat al een tijdje een schimmel in de vorm van gele bolletjes op de aarde waar hij in stond (zeker al twee jaar) en tot deze zomer had hij daar nog nooit last van gehad, maar plots kwam er een paddenstoel uit en zag ik de schimmel ook bij andere planten. Tijd voor actie dus. Ik heb de plant eerst een paar maanden geen water gegeven, om de schimmel misschien zo weg te krijgen. Niet gebeurd, maar zo kon ik de aarde wel makkelijker verwijderen. Ik ben er even mee bezig geweest om alle kleine beetjes aarde en schimmel van tussen zijn wortels te halen, heb de wortels goed afgespoeld en in verse aarde gezet. Hij is de voorbije maanden heel wat bladeren verloren, maar die komen zeker terug. Hij staat nu in de keuken zodat ik hem goed in het oog kan houden.
Daarnaast heb ik mijn twee purple hearts samen in een pot gezet voor meer paars op de vensterbank. Mijn kalanchoë barstte letterlijk uit zijn pot en het stekje dat ik er eerder dit jaar van nam, was klaar om zijn wortels in de aarde te slaan. Mijn string of pearls mocht nog een stekje afstaan, aangezien het vorige ziek geworden was, maar gelukkig is dat ook al aan de beterhand. En dan waren er een aantal potten over en kon ik een paar stekjes meer plaats geven.
Als ik na verpotterkesdag mijn planten een nieuwe plek geef in huis, het krantenpapier weghaal en een beetje tegen mijn zin de aarde opveeg, kan ik er weer even helemaal tegen.
Tot nu toe nooit groene vingers gehad, maar door het lezen van je blog en je enthousiasme over tuinieren en planten begon het te kriebelen om het zelf ook te proberen. De eerste kruiden en bloemen zijn gezaaid, nu is het spannend afwachten!
oh super om te horen! Als je vragen hebt, laat maar weten hé 🙂