Als je mij en mijn neurotische leesavonturen al even volgt, dan weet je dat ik zo mijn jaarlijkse tradities heb. De oudste daarvan is misschien wel een Hemingway in juli. Als de zon begint te branden, je dijen aan elkaar plakken en rosé het nieuwe water is, dan weet ik ook hoe laat het is: tijd voor een roman vol avontuur, rum en vrouwonvriendelijke opmerkingen!
Dat zijn heel wat clichés op een hoop en ze doen Ernest Hemingway eigenlijk geen eer aan. Oké, alcohol, vrouwen en avontuur komen overvloedig aan bod in zijn romans, maar daar lees je het eigenlijk niet voor. Ik ben vooral zot van zijn humor, zijn rake opmerkingen en het feit dat je altijd iets bijleert in zijn romans (geek alert).
Deze zomer heb ik True at First Light gelezen: een roman die Hemingway niet zelf afgewerkt heeft, maar die zijn zoon dertig jaar na zijn dood herwerkte en gepubliceerd kreeg. Het vertelt het verhaal van Hemingway die in de jaren vijftig in een safarikamp in Kenia verblijft met zijn vrouw Mary. Hemingway is al wat ouder en blikt in deze roman ook graag terug op zijn leven, maar verder gaat het vooral over de leeuw die Mary wil doden, de etnische spanningen rond het kamp en het bijzondere continent waar Hemingway verliefd op is.
De roman is deels fictie, deels non-fictie en als lezer kom je niet echt te weten wat waar is en wat niet. Als je de foto’s van zijn eigenlijke reis bekijkt, ben je geneigd om alles gewoon te geloven. Hoe badass zien hij en Mary er niet uit. Hemingway neigt meer naar het mijmeren dan je in zijn andere romans, maar hij neemt je evenzeer mee in de scènes waarin hij de jacht beschrijft of romantisch met Mary ligt te smoezelen in zijn tent.
Ik vertel ook alles over in #15 van onze podcast De Bende van het Boek. Mede-host Sara las haar eerste Hemingway, To Have and Have Not, en heeft er ook één en ander over te zeggen. Je ontdekt het allemaal hieronder of in je favoriete podcastapp.