Zelfgemaakte cadeaus doen al snel denken aan goudgespoten kaders met macaroni op. Die bezorgen je vast ook plezier, maar als ik denk aan het plezier van een zelfgemaakt cadeau, zie ik warme sjaals, schattige kousjes en kleurrijke babydekens voor me. Voor een geboorte in de vriendenkring pakte ik mijn haaknaald weer op!
Bij geboortes probeer ik altijd zelf iets te maken: of het nu een deken is waar de baby tot zijn derde levensjaar kan onder liggen of zachte kousjes voor in de eerste maanden. Deze keer keerde ik terug naar mijn oude liefde, het vierkantjesdeken. De kleurtjes liet ik de ouders in spe kiezen en ik begon er ruim op tijd aan, maar slaagde er toch in om de geboorte te missen. Gelukkig is het wat groot uitgevallen en kan de kleine Liz er zeker nog een paar jaar van genieten.
Het deken bestaat uit 80 vierkantjes van telkens 4 rijen en een rand in vasten, helemaal in één kleur. Hoe je zo’n vierkantje maakt, leer je hier.* Om er wat rust in te brengen, heb ik 20 vierkantjes in het wit gemaakt. De andere 60 zijn verdeeld over vijf kleuren. Makkelijkst is als je één kleur per keer haakt en elk kleur bijeen bindt.
Eens alle vierkantjes klaar zijn, leg ik ze ‘gestructureerd willekeurig’ in een 10 rijen van 8 vierkantjes (of 8 rijen van tien vierkantjes?). Als de kleurverdeling op het oog evenwichtig is, ben ik al tevreden. Daarna volgt het minst leuke deel: alles aan elkaar naaien. Om het patroon te houden, stapel ik de verschillende delen in kleine pakketjes.
Dan naai ik eerst alle pakketjes in stroken en dan die stroken aan elkaar. Ik ben voor vrolijk geel gegaan om alles samen te brengen. Eens alles aan elkaar hangt, haak ik nog een paar rijen vasten errond. Enkel nog het laatste draadje instoppen en je zelfgemaakt cadeau is klaar.
Een cadeau maken met je eigen twee handen is natuurlijk een dikke investering in tijd. Ik ben begin mei aan dit deken begonnen en heb het midden september afgewerkt. Samen hebben we heel wat Netflix gekeken en audioboeken geluisterd. Maar handwerk als dit gaat wel even mee en het is echt leuk om te geven, zeker als ik me voorstel dat het over dertig jaar nog gebruikt wordt.
*De hoekjes maak ik zelf met twee lossen in plaats van drie, omdat het zo een beetje strakker zit.