De voorbije maanden voelde ik me niet zo oké, niet in mijn element en misschien ook gewoon een klein beetje uit mijn evenwicht. Wat begon met een paar slechte nachten, afhaaleten en – naar mijn doen – overmatig hangen in de zetel, werden snel huilbuien, nul concentratie en een bezoek aan de dokter. Die schoof de zakdoekjes iets dichterbij, luisterde geduldig en besloot dat ik naast een bezoek aan de psycholoog ook een paar weken ‘diep’ moest ontspannen. Dus nu zit ik hier, in mijn keuken of in de zetel, als de huismus die ik ben.
Naast gewoon een beetje uit het raam staren – waarmee de tijd vreemd genoeg echt voorbij vliegt – heb ik nog een hoop andere strategieën om diep te ontspannen en ergens ook dat sprankeltje energie te vinden waar al je ideeën en inspiratie uit komen. Emotioneel gaat het nog steeds op en af, maar ik merk dat ik al weer iets steviger in mijn schoenen sta en dat er van binnen weer iets borrelt dat niet mijn gevoelig maagdarmstelsel is. Goed, want volgende week vrijdag ga ik opnieuw aan het werk. Tot dan doe ik onbeperkt aan selfcare:
Harry Potter
Ik beken: als ik mij iets minder voel, richt ik mij vaak tot de fictionele wereld van Harry Potter. Ik heb de voorbije weken bijna alle films opnieuw bekeken, onder een dekentje en met een breiwerk onder de arm. Niet alleen het verhaal, maar ook de Engelse scenery en die gezellige decors maken me toch een beetje warm vanbinnen. Een potje wenen bij het einde van iedere film niet nagelaten.
Even ontsnappen in die goeie ouwe 19e eeuw
Oké, de 19e eeuw was niet voor iedereen top, maar ik merk dat ik me er toch vaak toe wend om gewoon aan plat escapisme te doen. De voorbije weken las ik al The Tenant of Wildfell Hall van Anne Brontë, bekeek ik een film over de Brontë-zussen, herlas ik Persuasion van Jane Austen en verslond ik de Klara-Podcast Looking for Jane (aanrader!). Sinds deze week ga ik helemaal op in de serie Victoria, over het leven van (wie anders) Queen Victoria. Ik hou vooral van de manier waarop (bijvoorbeeld in literatuur) alles veel trager wordt aangepakt.
Mijn eerste trui breien
Die trui waar ik vorig jaar aan begonnen was? Nog altijd niet af, maar nu begint het wel heel dichtbij te komen. Gewoon het ritme van mijn breinaalden volgen is ideaal om mijn hoofd even los te laten.
Bewegen bewegen bewegen
In mijn opgelegde vakantie moet niets, behalve bewegen. Minstens twee keer in de week een halfuur. Dus ik ga twee keer in de week lopen – sunshine or rain – en de andere dagen doe ik yoga. Mijn sportgewoontes waren er de laatste tijd een beetje bij in geschoten, dus er moet heel wat weer opgebouwd worden. Flink wat spierpijn, maar ik heb er wel deugd van.
Kurt & Courtney
Nee, niet die Kurt en Courtney. Stem van mijn generatie, Courtney Barnett, heeft een plaat opgenomen met Kurt Vile en al neigt het soms meer naar Kurt dan Courtney, toch is die plaat precies wat ik nodig heb. Ze heet Lotta Sea Lice, heeft veel binnenrijm en beluister je gewoon hieronder.
Selfcare journal
Journaling is all over Pinterest, maar dat betekent niet dat we er cynisch over moeten zijn. Van je afschrijven wat je naar beneden trekt, opsommen waar je trots op bent of gewoon via een habittracker bijhouden hoe je week is verlopen. In een journal is plaats voor je slechtste tot je beste gedachten en het hoeft ook helemaal niet interessant te zijn want je schrijft het enkel voor jezelf. Ik las er alles over op de blog van Ik ben Iris niet en nu ben ik ook helemaal hooked.