Die eerste herfstdagen zijn leuk voor tassen thee op het terras, lange wandelingen en zweten omdat je per se je dikke trui aan wou. Het is ook hét moment om lui voor de televisie te liggen. En ik ben je graag van dienst met al mijn Netflix-tips!
Klaar voor een beetje mysterie?
The Alienist
19-eeuws New York, een getormenteerde psychiater op zoek naar een seriemoordenaar en een jonge vrouw die haar eigen plek zoekt in de wereld: het klinkt vast als iets dat je ooit al gezien hebt. Voor de radicale vernieuwing van het genre moet je dan ook niet naar The Alienist kijken. In 10 afleveringen gaat Alienist (vergelijk het met een psychiater) Laslo Kreisler op zoek naar een moordenaar die voor jongens heeft die verkleed zijn als meisjes. Hij wordt daarbij geholpen door een eenzame journalist en een jonge politieagente, gespeeld door Dakota Fanning.
We komen terecht in de onderbuik van de stad, maar even vaak dineren we met lange rokken onder schitterende kandelaars. Voor elk wat wils dus, behalve voor gevoelige zielen of mensen die snel verveeld raken bij langdradige verhaallijnen. Gelukkig ben ik geen van beide.
Broadchurch (seizoen 3)
Ah, Broadchurch. Voor een zomervakantie zullen ze je er misschien niet snel zien (als het weer eens goed zit, dan wordt er wel een moord gepleegd), maar voor goeie televisie is het wel hét Engelse dorp bij uitstek. David Tennant, Jodie Whittaker en Olivia Colman geven je dit keer all the feels als ze zich samen een verkrachtingszaak aantrekken, die al snel geen alleenstaand voorval blijkt te zijn. Seizoen 3 is niet het beste van de reeks, maar zelfs dan blijkt het topklasse acteerwerk en ja, het is Engeland, dus ik ben er sowieso voor gewonnen.
Marcella
Ja, we zitten opnieuw met een serie over een moordenaar: dit keer een serie … moordenaar! Goed geraden! Marcella, een rechercheur met een hoek af, wiens huwelijk net naar de vaantjes is, wordt opgezocht met enkele vragen in verband met een oude zaak. Zij ruikt een lead en voor je het weet is ze weer de baan op als voltijds detective. Als blijkt dat de minnares van haar echtgenoot er bij betrokken is, slaan de stoppen ook bij Marcella door. Soms is ze gewoon gek, maar even vaak zou je haar liefst vijf frank geven. Hoofdrolspeelster Anna Friel kennen we ook als Chuck uit Pushing Daisies en daarom alleen al kan ze voor mij niets verkeerd doen. Seizoen 2 staat intussen ook op Netflix, maar dat heb ik nog niet gezien. Laat iets weten als jij het al bekeken hebt!
Als je niet zeker bent of je wel mag lachen
The End of the F*cking World
Deze serie was meteen een hype bij het verschijnen ervan, maar ik post het hier toch nog eens, want ik vond het super leuk om naar te kijken én misschien woon jij wel echt onder een steen (kan best gezellig zijn). Maar de serie dus: what’s not to love. Er zijn acht afleveringen van 20 minuten – perfect formaat om ‘nog ééntje te kijken voor we gaan slapen’ – waarin twee tieners al jouw twijfels over het leven uitspreken. Neem daarbij dat ieder beeld een klein kunstwerkje is en dat de humor zo donker is dat het pijn doet: topper.
https://www.youtube.com/watch?v=vbiiik_T3Bo&t=5s
A Series of Unfortunate Events (seizoen 2)
Een serie voor kinderen die je bij tijden toch echt intriest kan maken, maar tegelijk te grappig is om niet verder te kijken? Ja, deze. Seizoen 2 gaat verder met het verhaal van de drie Baudelair-wezen die al het ongeluk van de wereld tegenkomen. Het is geen spoiler als ik je al vertel dat iedere opflakkering van hoop meteen de kop wordt ingedrukt, dat is gewoon de vertelstructuur. Soms word je er wel wat moedeloos van, maar drie geweldige kindacteurs en fantastische decors en kostuums sleuren je er wel door.
I Don’t Feel at Home in this World Anymore
Zo’n dag waarop alles mis gaat en je wil alleen naar huis om daar in je pyjama de wereld te vergeten, maar dan blijkt dat er ingebroken is en het zilver van je grootmoeder gestolen is? En dan bel je de politie, maar die zeggen weinig te kunnen doen, want misschien was jij wel vergeten de achterdeur te sluiten? Daar begint deze film mee. Ruth, die vriendin die we allemaal hebben, besluit voor eens niet bij de pakken te blijven zitten en gaat maar een ietwat psychopatische Elijah Wood en zijn hond Kevin op zoek naar de dief. Hilarisch, maar vaak ook gewoon echt waar.
Wegdromen
Doctor Who (seizoen 10)
Hoe ontsnap je beter aan de beslommeringen van je dag, dan door in een spaceship/timemachine te stappen en gewoon weg te zappen? Juist, er is geen betere manier. Seizoen 10 van Doctor Who was vorig jaar te zien op BBC1 en staat sinds enkele weken ook op Netflix. Het is het laatste seizoen waarin Peter Capaldi klaar staat om de mensheid en aanverwanten te redden en daarvoor kreeg hij ook een nieuwe companion: Bill Potts. Ze draait maar één seizoen mee en dat is echt jammer, want ze is geniaal grappig en ook heel lief. Echt een goed seizoen, met maar een paar mindere afleveringen. Ik kijk nu vooral uit naar de nieuwe Doctor die zijn opwachting maakt op 7 oktober!
Of gewoon even niet nadenken
Zombieland
Sommige zombiefilms pretenderen iets anders te zijn dan een platte zombiefilm: maatschappijkritiek of een waarschuwing voor de gevolgen van genetische manipulatie. Deze zombiefilm is daar heel duidelijk over. Het neemt alle clichés van het genre samen en voegt er jouw commentaar vanuit de zetel aan toe. Woody Harrelson, Jesse Eisenberg en Emma Stone gaan creatief om met het uitschakelen van zombies, maar wassen achteraf even graag hun handen. 85 % grappig, 15 % te vies om naar te kijken.