Juni was zo’n maand om thuis te komen. Ik ben een rasechte huismus, dus drie weken van huis zijn in mei was een unieke passage in mijn levensverhaal. Het viel veel beter mee dan verwacht (binnenkort al die reisblogposts, pinky promise) maar ik was toch zo blij om nu een maandje lekker aan te rommelen in huis en tuin. Echt iedere dag zondag, mede door deze vijf toppers:
Little Women – Louise May Alcott
Zoeter dan dit maken ze het niet, maar ondanks het soms overdadige sentiment heb ik toch echt genoten van deze klassieke meisjesroman. Ik geef nog niet alles weg (dat doe ik binnenkort in een nieuwe aflevering van onze Bende van het Boek) maar 775 pagina’s in het gezelschap van Meg, Jo, Beth en Amy zijn, was echt een pleister voor de ziel. Excuseer me terwijl ik mij met mijn naaimand op een picknickkleed ga zetten.
Picknicken in eigen (pluk)tuin
Want picknicken, dat deden we ook in juni. Wel in eigen tuin, maar aangezien onze peloeze verborgen ligt achterin de tuin (ver weg van beslommeringen als afwas, vochtige veranda’s en een niet-gekeurde auto op de oprit) is het de perfecte plaats om even helemaal weg te zijn. Er was genoeg gezelschap om aardappelsalades, verse bosaardbeien en ijsjes te eten. En anders deelde ik de hangmat met een goed boek.
Instagram – Kat Goldin
Bij momenten voelt mijn tuin als een kasteeltuin aan, maar het komt in de verste verte niet in de buurt van die van Kat Goldin. Zij woont met haar gezin op een Schotse boerderij waar ze schapen, kippen, varkens en (stoute) geiten houdt, workshops organiseert rond zuurdesembroden, fermenteren en wolverven en de mooiste foto’s neemt tijdens golden hour. Om ons niet te jaloers te maken, vertelt ze wel over alles wat tegenvalt op haar Instastories. De geiten zijn echt stout.
The Little Chapters
Terwijl ik flink de homebody uithing, had ik natuurlijk wel iets nodig om naar te luisteren en de podcast The Little Chapters is perfect om op thuis te zijn. Misschien ken je Kayte al van haar andere podcast Grow with Soul of haar heerlijke Instagram vol wollen kousen en bloemen in de pompbak. In The Little Chapters heeft ze het samen met Jessica Rose Williams (check zeker ook haar Instagram) over de dingen des levens. In het mooiste Engels accent.
Snail Mail in de Botanique
Ik ben niet gek op concerten, omdat concertzalen vaak te donker, te druk, te warm en te luid zijn voor mij (ik heb de sensorische gevoeligheid van een dametje van 90). Ik ga dus gemiddeld eens in het halfjaar naar een concert. Ofwel omdat ik vergeten ben hoe gevoelig ik ben, of omdat ik een artiest echt graag wil zien. Of een combinatie van die twee. In ieder geval, ging ik in juni met mijn lief naar Snail Mail in de Botanique. Met papier had de jongedame op het podium weinig te maken en traag was ze zeker niet. Ze was zelfs een pak heftiger dan ik verwacht had. Haar plaatje staat nu op de kast en ik zet het voor jou nog eens hieronder: