In juli moet de moestuin in volle gang zijn. In mijn herinnering – die natuurlijk fout kan zijn – liepen we vorig jaar over van de tomaten en courgettes. Dit jaar heb ik welgeteld 4 tomaten, een paar handjes kerstomaten en twee courgettes geplukt in de tuin. Daar ging mijn opgeblazen zelfbeeld van volleerd moestuinier. Ik denk dat ik bijna geweend heb toen ik de gigantische tomaten- en courgettenplanten van mijn papa zag en moest toegeven dat het niet aan de droogte lag.
Intussen heb ik wel een analyse gemaakt én een beter plan voor de rest van de zomer en volgend jaar (ja, ik pep mijzelf altijd op met een beetje projectmanagement). Het stuk waar ik dit jaar mijn vruchtgewassen heb gezet, was tot het voorjaar een verwilderd stuk gras, terwijl ze vorig jaar op moestuingrond stonden. En die droogte, die zal toch ook wel meespelen? Ik heb enkele planten verzet naar de grond waar tot voor kort aardappelen stonden in de hoop dat ze het daar beter doen. Er groeit nu babyrucola tussen de trieste planten en drie mooie echinacea’s moeten de boel wat opfleuren.
Tomaten en courgettes zijn gelukkig niet de enige gewassen in de tuin. Ik had een aardappelveldje aangelegd met restjes aardappels die mijn broer niet geplant kreeg, maar dat leek mij het saaiste gewas ooit. Tot ik ze mocht oogsten! Gewoon de plant uittrekken en dan gouden patatjes uit de aarde halen. Hemels. De bosaardbeien en frambozen waren in juli over hun hoogtepunt, maar werden glansrijk opgevolgd door appels en braambessen. Daarnaast hadden we nog snijbiet, rapen, aardbeien, verse look, ajuinen, prinsessenboontjes en aardbeien. Nu niet echt om over naar huis te schrijven, maar natuurlijk beter dan geen tuin (ik wrijf mij nog iedere dag in mijn handjes).
Die appels en braambessen konden we niet de baas door ze gewoon op te eten, dus was juli een echte confituur/geleimaand. Ik maakte appelrabarberconfituur, braambesgelei, gelei van watermeloen en braambes en een driebessengelei met stekel-, aal- en (je raadt het nooit) braambes. Ik vind het heerlijk om fruit op te koken, potjes te vullen en labels te plakken, maar nog beter om maanden na datum een potje open te trekken dat ruikt naar de zomer. Zeker nog op de planning: appeltijmconfituur.
Ik vertelde hier al over de leuke wildplukwandeling die ik volgde in Gent, maar ook in je eigen moestuin kan je dus wildplukken. Ik maakte al een pesto van brandnetel, melganzevoet en een beetje basilicum en heb intussen ook kleine varkenskers en eetbare klaver gevonden.
De groenten zijn dan wel een kleine teleurstelling, maar de tuin bruist wel met ander leven. In juli verwelkomden we eindelijk onze drie kipjes Athos, Porthos en Aramis. Na een nerveuze start, ontdekken ze nu hun hele ren en zoeken ze overal beestjes. We hadden ergens gelezen dat kippen graag hun eigen spiegelbeeld zien en zetten een oude spiegel uit ons kot in het de ren: instant hit. Ze de hele tijd tegen hun eigen spiegelbeeld te tokken en het is hilarisch om te zien. Mij hebben ze intussen aanvaard als hun haan, of dat leid ik toch af uit hun lichaamstaal.
De visjes voelen zich ook al helemaal thuis in hun bad en we zijn nog altijd in blijde verwachting van een eerste kikker. Ik heb wel al een pad gezien, maar die verkeerde in levensgevaar in het kippenhok dus ik heb hem daar weggejaagd. Grootste gevaar in de tuin wordt onze Peloeze. Ik wilde al altijd een kat, maar Jasper is helaas allergisch. Om het toch eens te proberen had ik mijn nicht gevraagd of we een jong katje uit haar nest even konden laten logeren om te zien of het lukte. Wat blijkt: we zijn er gewoon te veel aan gehecht om er afscheid van te nemen <3 Jasper gaat binnenkort naar de dokter om te zien wat er aan zijn allergie te doen valt, maar nu Peloeze ook veel buiten zit, valt het al een stuk beter mee.
In augustus maken we sap van onze appels en proberen we de tuin nog wat te laten opbrengen in het najaar! Heb jij nog zaaitips voor deze maand?