Ik wou altijd al in de tuin werken. Het idee van mijn eigen groentjes te kweken, te kijken hoe waterjuffers lui over de planten zweven en de zon op mijn rug te voelen, vind ik fantastisch. Dat je naast het idee ook wel een beetje werk in de moestuin van je dromen moet steken, ontdekte ik pas enkele jaren geleden.
Ik had al een paar jaar met relatief weinig moeite tomaten, pepers en kruiden gekweekt op het terras van ons huurhuis. De sprong naar een “echte” tuin leek me op dat moment niet zo groot. Tijdens ons verbouwingsjaar had mijn vader een paar tomatenplanten in onze tuin gezet die hij zelf op overschot had en dat was echt een succes.
Mijn eerste moestuinjaar
Het daaropvolgende jaar had ik grote plannen. Al is plannen misschien niet het juiste woord. Ik had grote ideeën die ik niet zo goed in werkelijkheid omgezet kreeg. Ik maakte een lijstje met de groenten die ik wou kweken, ik zaaide en plantte mijn zaailingen op het juiste moment uit en ik wachtte.
En ik bleef wachten. Alle planten bleven een beetje iel en leken met mij mee te wachten. Ik wist helaas niet waarop. Thuis had ik altijd gezien dat mijn vader zaailingen plantte en dat daar een overvloed aan groenten van in huis terecht kwam. Al het werk dat mijn vader tussen het planten en het oogsten deed, was me niet opgevallen. Of ik had bewust weggekeken zodat hij mij vooral niet vroeg om mee te helpen. Oeps.
Na dat moestuinjaar – mijn eerste “echte” moestuinjaar – was ik diep teleurgesteld. Niet in mijn moestuin maar in het idee van mijzelf als iemand met groene vingers. Ik dacht dat ik maar naar mijn tuintje moest kijken en dat er spontaan een driegangenmenu uit zou ontspringen. Niet dus?
En wat ik eruit leerde
Maar teleurstelling is gelukkig de moeder van hernieuwde energie. Het daaropvolgende jaar ging ik lezen, moestuinprogramma’s kijken, voelen of de grond nat genoeg was, voeding geven, snoeien, praten met elke plant die op mijn pad kwam. De moestuin werd mijn tweede lief – zoveel liefde, interesse en werk had ik ervoor en eraan.
Het leverde op. We werden overspoeld met tomaten, aardappelen, courgettes, boontjes en pompoenen. Er waren nog altijd gewassen die het minder goed deed en die ik nog een beetje moest leren kennen. Maar nu weet ik dat je met een idee alleen geen moestuin doet groeien. Er kruipt kennis en energie in.
Gelukkig krijg je er ook evenveel energie, rust en eten van terug.
Overweeg je om een moestuin te beginnen en je dromen om te zetten in je eerste oogst? Ik verzamelde de zeven lessen die ik iedere beginnende moestuinier wil vertellen. Schrijf je in op mijn zondagse nieuwsbrief om de pdf te ontvangen.